Toeterende auto’s, boze, scheldende chauffeurs. Het is dinsdagmiddag half 6 en mijn tweede dag zonder mijn eigen auto(sleutels). Het verkeer in de Haagse binnenstad staat muurvast. Nu de vakantie is afgelopen, worden de gevolgen van de sluiting van de Mauritskade pijnlijk duidelijk. Ik fiets er gniffelend langs en vraag me af of al deze mensen eigenlijk afhankelijk zijn van de auto. Waarom kiest een weldenkend mens ervoor om dag in dag uit in de fille te staan? Zijn er dan geen alternatieven? Dat vraag ik me als inwoner van het steeds vaker dichtslibbende Den Haag al jaren af.
Toen het Haags Milieucentrum me vroeg mee te doen aan het project Autosleutels inleveren, heb ik dan ook onmiddellijk ingestemd. Want ook ik maak nog te vaak gebruik van mijn auto en wil me wel eens een maand verplaatsen zonder eigen auto.
Het valt me tot nog toe mee. Naar Hilversum, waar ik het radioprogramma De Ochtenden van de Vpro presenteer, reis ik per trein. Dat doe ik trouwens al jaren. Maar naar RTV West, aan de rand van Den Haag, pak ik toch bijna altijd de auto.
Het plan was daarom woensdag, mijn derde dag zonder eigen autosleutels, met de fiets te gaan naar West, maar het miezerige weer deed me grijpen naar mijn nieuwste middel: de auto van Greenwheels. Binnen twee minuten had ik via internet de auto gereserveerd. Wat zenuwachtig en met een pasje in de hand zocht ik de auto op, die op 50 meter van mijn huis stond. Ik hield een plastic pasje tegen de vooruit en de auto sprong open. In het dashboard-kastje vond ik de autosleutels, die door middel van een pincode-systeem gepakt konden worden. Binnen vijf minuten na de reservering reed ik weg. Nog nooit ben ik me zo bewust geweest van mijn rijgedrag, want wat gebeurt er als ik schade oploop of door een rood stoplicht rijd? Wie betaalt dat? Greenwheels of de chauffeur van de auto? Is het ding eigenlijk wel verzekerd? Toch nog maar wat onderzoek doen voordat ik de volgende keer instap! Reistijd van het centrum naar RTV West: 20 minuten. Dat valt mee, maar dat is dan ook buiten de spits! De terugweg, aan het einde van de spits, duurt overigens niet veel langer, maar dat is dan weer tegen de drukke stroom in. Volgende week probeer ik de tram.
woensdag 5 september 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten