De eerste keer

Leven zonder autosleutel, het is moeilijker dan ik had gedacht. Maar eerst even de voorgeschiedenis: ik ben door het Haags Milieucentrum gevraagd om mee te doen aan de actie 'gooi je autosleutels weg' zonder dat ik de reputatie heb van een geducht voorvechter van het milieu (al kom ik wel vaak op voor het Haagse groen).

Sterker nog, ik denk met weemoed terug aan mijn fraaie, benzine slurpende Citroën DS. Maar dat het terugdringen van autoverkeer nodig is, daar twijfel ik geen moment aan: als het daarom gaat is Den Haag vol. Oude Europese steden zijn niet geschikt voor enorme hoeveelheden auto's en ik vrees dat de rek er nu helemaal uit is.

Maar eerlijk gezegd: nog voordat ik goed en wel was begonnen, was ik het project alweer vergeten. Autorijden in Den Haag doe ik niet veel, want mijn werk - columnist bij AD Haagsche Courant - doe ik vanuit huis en als ik de stad in ga loop of fiets ik. Maar vandaag moest ik op de redactie op de Plaspoelpolder zijn. Ik stond al of voor mijn auto toen ik mij opeens realiseerde dat ik het zonder moest doen.

Ik rende naar de halte van lijn 9 bij de Javastaat, stapte over bij CS op lijn 17 (een paar jaar geleden reden hier nog twee trams 1 en 9 en kon je zonder overstappen naar de Plaspoelpolder) en arriveerde ik na een tergend langzame rit (buiten de spits, 11:00 uur) in Rijswijk. Met de aanlooptijd erbij was ik 57 minuten kwijt. In de auto doe ik er buiten de spits ruim een kwartier over. Tsja, op die manier krijg je automobilisten niet het openbaar vervoer in. Dat moet echt beter. Op de terugweg deed ik er 10 minuten korter over. Ik kwam op weg naar huis wel voor het eerst aan lezen toe.

's Avonds trap ik in dezelfde val. Ik wilde een dvd terugbrengen naar Videoland in het Statenkwartier, weer lokte de auto en pas op het laatste moment keerde ik op mijn schreden terug. Door de motregen fietste ik naar de Willem de Zwijgerlaan en weer terug. Eigenlijk beviel het me prima!