Met de fiets de trein in

En dan is het weekend. Mijn privé-vervoersbehoefte concentreert zich echt op de zaterdag en zondag. Zaterdagmiddag op de fiets naar de opening van het wijkfeest in Spoorwijk. Is gezellig. Ik heb een paar meisjes op het podium onder leiding van Jeffrey Huf hun ding zien doen, op Turkse wijze op water geschilderd (ik was er niet zo best in, maar gelukkig werd ik letterlijk door de maestro bij de hand genomen) en twee potjes Haagse honing gekocht uit park Sorghvliet. Daar hoorde een christelijke boodschap bij. Ik heb de honing al geproefd, die is prima!
De zondag geeft weer een ander patroon. ’s Ochtends lezen en in de middag naar mijn moeder (90) in Laren. Normaal doe ik dat met de auto, maar nu: Fiets mee in trein, kost € 6, niks op tegen. Met m’n NS-kortingskaart is 2e klas reizen zelfs vergelijkbaar in kosten met wat je aan benzine kwijt bent. Ik neem mezelf voor: lezen in de trein en vanaf Utrecht fietsen, dan heb ik weer wat beweging,
’s Avonds via Hilversum – Utrecht weer volgens het concept: de fiets op de trein. Prima schema. Zo gezegd zo gedaan, tussen Den Haag en Utrecht aardig wat “huiswerk”gemaakt. Maar in Utrecht de eerste hobbels. Met de fiets het station uitkomen is mij denk ik niet helemaal volgens de regels gelukt. Op het perron de aanwijzingen “fietsenstalling” gevolgd met de gedachte: daar bij die stalling kom ik dan wel netjes de straat op. Dat bleek niet het geval. Een tourniquette waar checkpoit Charlie trots op zou zijn geweest, versperde de weg. Ik wist niet beter dan dan maar naar het busstation te gaan. Ik geloof dat ik daar enkele honderden meters illegaal over de busbaan heb afgelegd voor ik op de gewone fietspaden terecht kwam. Geen man overboord.
Vervolgens blijkt mijn oude pad (ik heb in Utrecht gestudeerd) in De Bilt geblokkeerd door enkele nieuwbouwwijken. De daaruit voortvloeiende zigzagbewegingen hebben een kilometer of 6 omrijden veroorzaakt. Omdat ik het niet erg vond in het koele (ideale fiets-)weer door de bossen tussen De Bilt en Lage Vuursche te dwalen, maakte ik er niet echt werk van om zo snel mogelijk op het letterlijk rechte pad te komen..
Na bezoek aan mijn moeder gezellig met mijn oudste zus uit eten geweest. Ze had kranteknipsels van een (zeer) goede kennis uit Delft toegestuurd gekregen over mijn optreden als wethouder. Bij mij gaat de krant altijd na lezing meteen weg, maar zij bewaart ze! De terugweg bleek met méér obstakels bezaaid. Eenmaal om 22.00 uur in Hilversum op het station bleek er busvervoer tussen Hilversum en Utrecht, d.w.z. géén treinen! Dat is behoorlijk onhandig met zo’n zware herenfiets. Een poging om op de trein naar Amersfoort te stappen voor de overstap Baarn – Utrecht (na met fiets op de rug trap af - trap op van het ene naar het andere perron gehaast te hebben) liep stuk op de voor mijn neus sluitende portieren. Op hetzelfde perron kwam echter 12 minuten later de trein naar Amsterdam. Overstappen in Amsterdam (perron 15a, trap af – zonder fietsgootje – trap op – zonder fietsgootje – naar perron 13a). De trein van 22.59 naar Hollands Spoor, waar ik om 23.45 uur aankwam. In die trein trof ik trouwens een verlaten zeer degelijke vouwstoel aan, wel met een versleten hoes maar de stoel zelf in prima conditie! Aangegeven bij de conducteur als gevonden voorwerp. Het “dutje in de trein” (onmisbaar onderdeel van het goede leven) werd niet gerealiseerd.
Even een kleine evaluatie. NS stations zijn m.i. nog niet helemaal ingesteld op intern accommoderen van reizigers met fietsen. In theorie zou dat wel moeten als je fietskaartjes verkoopt. Voor iemand met een normale conditie is het goed te doen. Misschien is bewegwijzering in Utrecht hoe je met de fiets fatsoenlijk het station uit kan een optie. Verder: ik denk dat iemand die eens in de paar jaar de trein Hilversum - Utrecht neemt, niet eerst op internet kijkt of die wel rijdt. De NS zal de treinuitval heus wel via de geëigende kanalen hebben bekendgemaakt, maar je kunt geen 100% dekking verwachten en ik viel dus in dat gat. Niemands fout. De mensen die in Hilversum aan de reizigers op de perrons informatie gaven, waren trouwens buitengewoon vriendelijk. Ze hebben ook keurig even op de fiets gelet, toen ik weer het perron afmoest om een kaartje naar Amsterdam te kopen. Ik denk dat als in Hilversum de trein wel gereden had, ik rond 23.30 uur in Den Haag geweest zou zijn. Het heeft me dus al met al alleen wat extra gesleep met de fiets, gemoedsrust (het dutje) en circa een kwartier gekost. Valt dus wel mee. Tenslotte: Fietsend door donker Den Haag bedenk ik nog dat het eigenlijk best een mooie vouwstoel was!